|
|
|
 |
|
Şiirler |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
İçimden gelmiyor artık senin için ağlamak. Senli hayallere dalmak gelmiyor işte ..Dualarıma seni katmayalı çok oldu .Rüyalarımdan da sildim seni .Ben keşkelere elveda dedim!
Al senin olsun,sevgin, aşkın... al senin olsun. Nasıl yaşamak istiyorsan, kiminle istiyorsan yaşa. Al senin olsun yaşamak istediklerin…
Bıraktım artık sevgini, bıraktım artık eskileri… Ve sildim anıları kafamdan, sildim yaşadıklarımızı, paylaştıklarımızı, birlikte ağladığımız günleri sildim Arkadaş olduğumuz günleri de sildim. Kilit vurdum anılara ve kapattım bir sandığa her şeyi. Kilidini de attım denize, bir daha bulmayayım diye.
Kızgınım sana, Kızgınım bu vurdum duymazlığına. Ve kendime kızgınım. Niye değer verdim, niye bende unutmadım, niye bu kadar güvendim diye, sen güvenimi boşa çıkarttın. Sana bıraktım sevgileri, sana bıraktım dostlukları ve sana hediye ediyorum. Yalnız yaşanıyorsa sevgiler, yalnız yaşanıyorsa dostluk, al kendin yaşa, paylaş tek başına. Yalnızlıksa tercihin, al senin olsun.
Yok saydım seni, bundan sonraki her baharı sensiz karşılayacağım. Her sonbaharda hüzünleri unutacağım sana inat. Bundan sonraki her yaza sensiz gireceğim, yine sevinçle. Ve her kışı sensiz yaşayacağım zemherisiyle... Geçerken her mevsim, sensizliğe üzüleceğim... Yinede bırakmayacağım sevinçlerimi. Ve sen bensizliğe alışmaya çalışacaksın.
Gidişin kalacak sadece aklımda ve o gidişle yaşayacağım sensizliği. Sensizliğe inat, sana inat, her günü yaşayacağım hiç olmamışsın gibi.
Al senin olsun gidişler...
AL SENİN OLSUN HER ŞEY... SEN YOKKENDE SEDAT YASIYORDU SEN GIDINCEDE YASIYACAKTIR............ AMA SEN ASIL NASIL YASIYACAKSIN .......... SEDAT
İnsanların birbirini tanıması için en iyi zaman, ayrılmalarına en yakın zamandır" der Dostoyevski...
Veda acısı, kabuğunu soyar insanın; yaldızını kazıyıp çırılçıplak ortaya serer.
Birlikteliğin örttüğü tüm kusurları, ayrılık sergiler.
Sanırım troyka ile Derviş için de öyle oldu.
Bir ayrılık arifesinde helalleştiler ve o an hakiki tabiatlarıyla yüzleştiler.
O mağrur "Birimiz hepimiz için" kan kardeşliğinin çatlaklarından, mahrem yaralar, saklı kuşkular, gemlenmez hırslar köpürdü.
* * *
Bu siyasal boşanmada, bir ayrılık sürecinin bütün heyelanı, hüsranı, hicranı gizliydi.
Gündelik hayatta da öyle değil midir?
"Ölene kadar" diye söz verilmiştir, ama "ölüm yolunda" başka tercihler belirmiştir.
Kararsız prensesin vicdanı azap çekerken 7 cücelerin somurtkanı "Aklını başına al" diye fısıldar kulağına; haytası ise "Kalbinin sesini dinle" diye çekiştirir eteğinden...
Hep hayran bakan gözlere, hatalar takılmaya başlar.
"Ama"yla biter alelade iltifat cümleleri:
"Sen iyi bir insansın, ama arkadaşların kötü", "Seni seviyorum, ama bu ilişkide mutlu değilim", "Ben başka türlü bir beraberlik düşlemiştim" vs.. vs...
Sonra gelsin uykusuz geceler...
bir türlü karar verememeler...
ruhen gidip gelmeler...
"Hele biraz daha zaman geçsin" diye nikah ertelemeler...
Birlikteymiş gibi yaparken, sevecek başka yüzler, yüzecek başka denizler kollamalar...
"Aslında bütün bunlar bizim iyiliğimiz için"e kendini inandırmalar...
* * *
Sonrası hep aynı:
Bekleyenin "Hani sonbaharda buluşacaktık. Hazan geldi geçti, sen gelmez oldun" sızlanmaları...
Bekletenin "Geliyorum az kaldı" oyalamaları...
Bittiğini bile bile işi uzatmalar; söyleyemedikçe hepten batağa saplanmalar...
Terke makul bir gerekçe ararken hepten çarşafa dolanmalar...
Veda konuşmasında süslü iltifat cümlelerinin arasına, o cümleleri hiçleştiren mayınlar serpiştirmeler...
Üzgün görünmeler... bağış dilenmeler... "...ama kaçınılmazdı" demeler...
"Sözünden caydın" yakınmalarını "Sen de eski sen değilsin. Değişmişsin" diye göğüslemeler...
... asıl kendinin değiştiğini bilmezden gelmeler...
Ve son sahne:
Terk edenin o mahcup "Gönlüm başkasında" itirafına karşılık terk edilenin kırık çalımı:
"Uğurlar olsun! Ben yoluma devam ediyorum". Am senin yolun asla bellı olmayacak....!!
BeKLiYoRuM....
Seninle olan günlerimiz de öyle güzeldi ki her şey
Geceleri sabahlara kadar film izlerdik hep
Ben senin omzunda sen ise benim başucumda
Elimizde kuruyemişler dalıp giderdik arada bir
Uyuya kalırdık umursamazdık kimseyi
Bazen ürkerdik tam dalmışken filme
Bir şey kopardı içimizde
Anlayamazdık
En korkunç anlarını gülümseyerek karşılardık
Uyuya kaldığımızda durduramazdık kendimizi
Öyle yorgun hissederdik ki
Sızıp kalırdık olduğumuz yere
Kafamızı bile kaldırasımız gelmezdi birbirimizin üstünden
Her şey seninleyken öylesine güzeldi ki
Umurumda olmuyordu dünya
Yaşamayı sen öğretmiştin sanki bana
En kötü anlarımızda bile gülmeyi başarırdık bazen
Hayata nerden bakacağımın tarifini verirdin sanki bana
Sen de gidince unutuverdim her şeyi bir anda
Döndüm karamsar içime kapanık halime yine
İçimden bir parça kopararak gitmişsin gibi geliyor çoğu zaman
Bir daha hiç gelmeyecekmişsin gibi
Ağlamak gelmişti içimden
Yapamadım senin yanında sakın ola üzülmeyesin diye
Gidince ağladım ama sen görmedin onu da
Olsun ama ya nasılsa geri döneceksin bir gün
Yaşayacağız yine aynı günleri
Üstelik bu sefer ayrılıkta olmayacak
Öyle çok özlemişim ki seni
Satırlar deftere sığmayacak gibi
Birazcık olsun görebilseydim tekrar yüzünü
Uzanabilseydim yanaklarına
Sarılabilseydim eskisi gibi sımsıkı yeterdi bana
O kadar çok özlemişim ki seni
Tekrar geleceğin anı kolluyorum sürekli…
TERK EDİP GİTMEK KOLAYMI.........
seni ne kadar seviyorum biliyor musun? Söz verip de tutmadığın günler kadar, beni beklettiğin saniyeler kadar, bana sevgiyle bakmadığın an kadar, uykularımı kaçırdığın geceler kadar, sonunda anladım senin de beni ne kadar sevdiğini zalim... Kahvaltı hazırladım sana da gönderiyorum, umut dolu omlet, haşlanmış sevgi, bir dilim tutku ,seni seviyorum reçeli ve bir de yalnızlık demledim kaç şekerli olsun? Sabahları seviyorum, insanları seviyorum, filmleri ,şarkıları , kitapları,sıcak ekmeği, kalabalık sofraları,çikolatayı, minicik bebekleri, rüzgarda yaprak olmayı, geceleri yıldız olmayı, yaz gecesinde yağmur olmayı sevdim... Ve en çokta seni sevdim, Hep yokluğunda... (b.s.ö.s 30.Kasım.2003) Sen, Solgun baharlardaki mavi yağmurum, Akşam kızıllığında yorgun gölgem, Kış ayazında yaz güneşimsin. Bulutlardaki saklı düşlerim, Her günün sonunda özlediğimsin. Yüzün kadar temizdir kalbin, Hangi sevgi alabilir yerini? Yokluğun yağmura yazı yazmak kadar zor, Sensizlik ölüm kadar acı… (b.s.ö.s 20 Agustos.2006) Sen, kalbime giren bir sevda kurşunusun, Seni, ya orada bırakacaklar, Ya da, çıkarırken canımı alacaklar aşkım... Her mevsim kalbimde kır çiçeğim benim Dualarım sana gözbebeğim benim Ölsem de vazgeçmem tek dileğim benim Sen benimsin ben de senin Sonsuza kadar yemin ederim Yaşadığım her an Seni özlemeye itiyor beni Ağır geliyor yokluğun Beklediğimsin, özlediğimsin, özlemimsin... Hasretinle dağları deleceğim Bu aşkla kendime geleceğim Bir ömrüm daha olsa inan Yine bir tek seni seveceğim Adını kalbime aşkla süsledim, Yıllar yılı bir tek seni düşledim, Bilmem ki nasıl bir günah işledim, Selamın geliyor sen gelmiyorsun... Yedi ayrı iklimden, Yedi çeşit arı getirseler, Yedi çeşit arı, Yedi ayrı çiçeği dolaşsa, Yedi ayrı çiçekten bal yapsa senin kadar tatlı olamaz... sen hala anılarımın en beyaz yanısın sen buğulu bir camın ardından izlediğim hayatın yarısısın sen sağanakla gelen sabahlarda çok eski bir şarkının adısın... Sen yemeğimin tuzu, yüreğimin buzu, anasının en güzel kızı... Sen kalbimde en tatlı sızı, sen bütün varlığımın sevimli hırsızı... Sen sevdikçe sevilesi, övdükçe övülesi, öptükçe öpülesi, aşık oldukça olunacak aşkımsın Hani gözler vardır sözleri anlatır, hani sözler vardır gözleri anlatır, bir de aşk vardır seni anlatır... Ne zaman tutsam ellerini, Gözlerimin önünden mevsimler geçer, Ne zaman gözlerin gözlerime değse, Samanyolu’nda bir yıldız düşer... Sıkıntı çekecek kadar gücüm acı çekecek kadar sabrım kalmasa da Seni sevecek kadar kalbim her zaman vardır. Hani dağlarda dört mevsim erimeyen kar olur ya; yokluğunda yüreğimden eksilmeyensin sevgi... Çarşıda kaybolan çocuğun elinde soğuyan anne sıcaklığı hızıyla ayrıldın benden, Oysa ben çay bardağında bırakılan dudak payı kadar bile ayrı kalamam senden… Hayatta üç şeyi sevdim; Seni, Kalbimi, Ümit etmeyi… Seni sevdim sensin diye, kalbimi sevdim seni sevdi diye, Ümit etmeyi sevdim belki seversin diye… Bir gece titreyerek uyanırsan Bil ki resmini öptüğüm andır… Bir gün yaşlar süzülürse o güzel gözlerinden Bil ki bir tanem yokluğundan öldüğüm andır. Bugünde yarın da yüreğin kadar yanındayım , Kendini yanlız hissettiğinde elini yüreğine koy ben hep oradayım!! SEDAT
|
|
|
|
|
|
Bugün 5 ziyaretçi (17 klik) kişi burdaydı! |
